Vocht
De natuurstenen huizen in de dorpjes hebben zelden funderingsproblemen. Die staan meestal op de kale rots. Boerderijen op kleigrond hebben minder zelden funderingsproblemen. Sterker, soms hebben ze niet eens een fundering! De originele Bressaanse boerderijen (brique et colombages) werden vroeger beschouwd als roerend goed. Je kon een huis kopen zonder de grond, het demonteren en elders weer opbouwen. Bij veel van deze huizen staan de muren op een iets bredere laag natuursteen en dat is het dan. De vloeren onder die mooie rode zeskantige tegeltjes bestaan uit aangestampte aarde, zonder enige isolatie. Er is geen dakgoot, dus het regenwater stroomt vrijelijk van het prachtige brede dak, rondom het huis de grond in. Om door de tegeltjes in de woonkamer en langs de binnenwanden weer omhoog te kruipen. Dus als je per se vochtplekken op de muren wilt vermijden, moet je er op rekenen dat je op zijn minst dakgoten en drainage rondom het huis moet leggen. Of zelfs drastische maatregelen nemen: de leuke tegeltjes in de woonkamer verwijderen, de vloer enkele tientallen centimeter uitgraven, opvullen met ruwe gravel en plasticfilm en een nieuwe vloer storten met beton. Pas dan mogen de tegeltjes er weer op. Maar je kunt natuurlijk ook elke vijf jaar de onderkant van de muren opnieuw afstrijken. Of een lambrisering aanbrengen, zodat eventueel optrekkend vocht uit het zicht blijft. Staat nog rustiek ook!
« vorige | volgende »